با سلام و خوش آمد گویی ؛به دوستان و همکاران عزیز؛به دلیل مشغله های کاری بروز رسانی وبلاگ تا اطلاع بعدی انجام نمی شود اما نظرات و پیامهای شما عزیزان به اینجانب خواهد رسید

تالاب شادگان

تالاب بین‌المللی شادگان یکی از تالب‌های بزرگ ایران است.این تالاب در جنوب غربی ایران در جنوب شهر شادگان در استان خوزستان در حد فاصل شهرستان‌های شادگان، آبادان، ماهشهر واقع شده‌است. در همایش تالاب‌های جهان که در رامسر برگزار شد تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود.مساحت اين تالاب حدود ۴۰۰ هزار هکتار است.

    آب وارده از رودخانه جراحی به این تالاب سالانه حدود ۹۰۰ میلیون متر مکعب است . تالاب محل زندگی ۱۵۲ گونه پرنده و۴۰ گونه پستاندار بوده که مهم‌ترین آنها دلفین بینی بطری با نام علمی tursiops truncatus است که با حرکات نمایشی زیبا، بسیار دیدنی است. این حیوان در دهانه خلیج فارس و خور موسی به راحتی قابل مشاهده است مهم‌ترین پستانداران تالاب بین‌المللی شادگان عبارت‌اند از : گراز: با نام محلی خنزیر، ونام علمی sus scrofa  گربه جنگلی با نام محلی بزون و نام علمی felis chaus-شنگ بانام محلی چلیب المای و نام علمی lutra lutra - گرگ بانام محلی ذئب و نام علمی canis lupus - دلفین با نام محلی دلفین و نام علمی tursiops truncatus

هور الدورق یا هور الفلاحیه یا تالاب شادگان یکی از معدود تالاب هایی است که در سازمان بین المللی یونسکو ثبت جهانی شده است.این تالاب یکی از مهمترین سرمایه های طبیعی منطقه وجهان به شمار می آید.

وسعت هور الدورق بیش از400 هزار هکتار بوده اما متاسفانه به دلیل« عدم توجه به توابع زیست محیطی در انجام پروژه های توسعه صنعتی وراه سازی و..، خشکسالی، کم شدن آب ورودی به آن بدلیل سد سازی و.. و همچنین کم شدن آب ورودی به کارون وذخیره وانتقال آب این رودخانه به مناطق دیگر، آبراهی که در جنوب اهواز ودر فصل زمستان، با افزایش آب رودخانه، آب شیرین هور را تامین ودر اصل تعویض می کرده، خشک گردیده وهور الدورق از آبراه حیاتی نیز محروم گشت» ودلایل دیگر باعث کم شدن بیش از حد وسعت این هور گردید.ورود پسابهای طرح نیشکر به هور توسط یک کانال بزرگ، عبور لوله های نفت از داخل هور، ورود فاضلاب شهری وصنعتی به هور، دفن زباله های شهر در وسط هور وساخت کارخانه فولاد در کنار هور می توانند از مهم ترین مخاطر تهدید کننده هور الدورق باشند. همچنين طرح زندان جديد آبادان در حريم تالاب بين المللي شادگان مصوب شد که با مخالفت اهالی محیط زست مواجه شد. تالاب بین المللی شادگان به دلیل محاصره توسط صنایع فولاد و پتروشیمی در خطر تخریب محیط زیستی نیز است. تالاب شادگان جزو 18 تالاب بین المللی ثبت شده است، این تالاب در آبان ماه 1383، به خاطر اقدام شهرداری آبادان که 38هزار مترمکعب از زباله‌های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت، با یک فاجعه زیست محیطی رو به رو شد. در حدود 100 هزار نفر از مردم محلي آن منطقه به درجات مختلف براي تامين معاش به منابع تالاب وابسته‌اند. ازمهم ترین اثرات هور الدورق بر محیط زیست منطقه می توان به جذب ذرات خاک معلق و کنترل سیلاب های بالا دست هور اشار کرد.

طرح حفاظت از تالاب‌هاي ايران با همكاري سازمان محيط زيست، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهيلات محيط زيست جهاني (GEF) به منظور رسيدگي به بحران تالاب‌ها از سال 2005 تا 2012 به اجرا در مي‌آيد. اين طرح در تالاب‌هاي پريشان و اروميه آغاز شد و تالاب شادگان ابتدا در سال 87 به عنوان سايت تكرار در اين طرح پذيرفته شد كه در نهايت در سال 89 به عنوان سايت اصلي در نظر گرفته شد.

فهرست میراث جهانی یونسکو در ایران

میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص، می‌باشند. برپایه این کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در سازمان یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و یا شهر هستند.

ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ چهارشنبه ،۲۶ فوریه سال ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست. فهرست میراث جهانی یونسکو در ایران شامل ۱۵ مکان می‌باشد که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. برپایه این کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. در سال ۱۹۷۹ چغازنبیل ، تخت جمشید و میدان نقش جهان با نخستین مکان‌هایی بودند که در ایران به فهرست میراث جهانی اضافه شدند. علاوه بر این سه اثر،  تخت سلیمان ، بم و فضای فرهنگی آن ، پاسارگاد ، گنبد سلطانیه ، سنگ نبشته بیستون ، مجموعه کلیساهای آذربایجان ، سازه های آبی شوشتر ، مجموعه تاریخی بازار تبریز ، آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی ، باغ ایرانی ، مسجد جامع اصفهان و برج گنبد کابوس  دیگر آثار ایران در این فهرست مهم می‌باشد. افزون بر مکان‌های ثبت شده مکان‌هایی مانند، نقش رستم، شوش ،نقش رجب، طاق بستان، کوه دماوند، شهر سوخته، شهر تاریخی ماسوله، چشم انداز فرهنگی الموت، قنات گناباد، پارک ملی گلستان، منطقه حفاظت شده ارسباران، کوه سبلان، هگمتانه، مسجد کبود و ... نیز برای ثبت در میراث جهانی یونسکو پیشنهاد شده‌اند.

اسراف منابع در ایران


کشور ما ایران با وجود آنکه یک درصد جمعیت دنیا را دارد، سومین مصرف‌کننده گاز جهان هستیم و مصرف سرانه ما 1700 مترمکعب است؛ در صورتی که میزان استاندارد آن 1100 مترمکعب است.

همچنین با مصرف سرانه 2900 کیلووات برق، در مقابل 900 کیلووات استاندارد جهانی، جزو اسراف‌کننده‌های مصرف انرژی و برق هستیم.

سرانه مصرف آب در کلانشهرهای ایران، 250 لیتر در روز است و این در حالیست که استاندارد جهانی 150 لیتر است؛ به عبارتی هر نفر در ایران 100 لیتر آب به صورت روزانه اسراف می‌کند.در حالی که در کشوری مانند هلند که 8 برابر بارش ایران را دارد سرانه مصرف آب 110 لیتر است.

در زمینه پسماند و تولید زباله، سرانه هر ایرانی 800 کیلوگرم در سال است، این سرانه در جهان 299 کیلوگرم است که نشان می‌دهد در استفاده بهینه از منابع طبیعی، مدیریت درستی نداریم و این دقیقا در حالیست که کشور ما روی کمربند خشک و نیمه خشک جهان قرار داشته و از نظر منابع تحت فشار هستیم.

گرم شدن زمين

گرم‌شدن زمین

گرم‌شدن زمین یا گرمایش زمین (Global Warming)‏ نام پدیده‌ای است که منجر به افزایش میانگین دمای سطح زمین و اقیانوس‌ها گردیده‌است. طی ۱۰۰ سال گذشته، کرهٔ زمین به طور غیرطبیعی گرم‌تر شده که این موضوع دانشمندان را نگران کرده‌است. برخی از دانشمندان معتقدند که دهه‌های پایانی قرن بیستم، گرم‌ترین سال‌های ۴۰۰ سال اخیر بوده‌است. گزارش‌ها حاکی از آن است که ۱۰ مورد از گرم‌ترین سال‌های جهان تنها از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۷ به ثبت رسیده‌است که این میزان در ۱۵۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده‌است. فعّالیّت‌های صنعتی در ایجاد این مشکل بسیار مؤثّر است و به گرم‌شدن کرهٔ زمین کمک می‌کند.از سال ۱۸۸۰ اندازه‌گیری دمای هوای کرهٔ زمین آغاز شده‌است و تاکنون نیز ادامه دارد. پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۱۴ زمین شاهد رکورد بی‌سابقهٔ «گرم‌شدن» باشد. همچنین گفته می‌شود گرم‌شدن کرهٔ زمین، در سال ۲۱۰۰ باعث خشکسالی شدید، گرمای سوزان و توفان‌های وحشتناک خواهد شد.

به عقیدهٔ بسیاری از دانشمندان با افزایش آگاهی‌های عمومی، مصرف بهینه سوخت و انرژی، افزایش سطح فضای سبز و جلوگیری از تخریب جنگل‌ها، بازیافت مواد و استفاده از انرژی‌های جایگزین سوخت‌های فسیلی مانند باد و خورشید می‌توان این پدیده و اثرات منفی آن بر زندگی بشر را کنترل کرد. در نشست آب‌وهوایی کانکون مکزیک که در ماه دسامبر ۲۰۱۰ تشکیل شد ۱۹۳ کشور شرکت‌کننده تصمیم گرفتند تا صندوقی ۱۰۰ میلیارد دلاری را به منظور کمک به کشورهای در حال توسعه در مبارزه با گرمایش زمین تأسیس کنند. سال ۲۰۱۰ به گزارش سازمان جهانی هواشناسی گرم‌ترین سال تاریخ زمین تعیین شده‌است.

 گازدی اکسید کربن، که عمدتاً از کاربرد سوخت‌های فسیلی ناشی می‌شود، به عنوان یکی از عوامل افزایش دمای زمین مطرح است. آکادمی ملی علوم آمریکا نیز فعّالیت انسان‌ها و تولید گازهای گلخانه‌ای را علّت اصلی این پدیده معرفی می‌کند.دانشمندان با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از گیاهان، یخچال‌ها و سایر نمونه‌ها به این نتیجه دست یافته‌اند و معتقدند که این تحقیقات به‌طور قطعی تایید می‌کند که فعالیت‌های انسانی بر آب و هوا تأثیر می‌گذارد. همچنین نابودی و آتش‌سوزی جنگل‌ها به عنوان یکی از دلایل گرم شدن دمای زمین مطرح شده‌است. درحقیقت درختان با جذب دی اکسید کربن، آن را ذخیره می‌نمایند که در اثر سوختن، آن را آزاد می‌نمایند.

 بی‌شک انسان در آنچه امروزه به عنوان گرم شدن جهانی از آن یاد می‌شود، نقش مؤثری داشته‌است. دخالت و برداشت بی حد و حصر نوع بشر در طبیعت باعث دگرگونی عظیمی شده که نمی‌توان آن را انکار نمود.

پیامدها

دانشمندان، افزایش توفان‌ها و گردبادهای سهمگین را یکی از نتایج گرم شدن کره زمین قلمداد می‌کنند. اغلب کارشناسان اقلیمی معتقدند که این روند می‌تواند به وقوع خشکسالی‌ها، سیل‌ها، بادهای گرم و توفان‌های مهیب‌تر منجر شود از پیامدهای دیگر بالا آمدن آب دریاها، و در نتیجه رفتن مناطق ساحلی و جزایر زیر آب و رقیق‌شدن آب اقیانوس‌ها و در نتیجه افزایش بارندگی در تمام جهان است. گرم شدن زمین باعث شده‌است که دمای داخلی یخچال‌های طبیعی واقع در نقاط مختلف جهان از جمله یخچال‌های واقع در شمالگان، جنوبگان و چین افزایش پیدا کند و در نتیجه با آب‌شدن تدریجی، حجم زیادی از ذخایر این یخچال‌ها ذوب شود. طبق برآوردهای سازمان بهداشت جهانی، بیماری‌هایی که از تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین ناشی می‌شود، هر ساله باعث مرگ و میر ۸۰ هزار نفر در کشورهای آسیایی می‌شود. علاوه بر این کوچک شدن اندازه گونه های جانوری؛ آتش سوزی جنگلها ؛ افزایش آلرژی ها از ديگر اثرات گرم شدن زمین است.

انقلاب زمستانی چيست؟

انقلاب زمستانی، در ستاره‌شناسی، نام لحظه‌ای است که خورشید از دید ناظر زمینی در بیش‌ترین فاصله زاویه‌ای با صفحه استوا در آنسوی نیم‌کره ناظر قرار دارد.انقلاب زمستانی کوتاه ترین روز سال  در نیمکره شمالی است (اول دی ماه) و شروع رسمی زمستان محسوب می شود.خورشید در این زمان در پایین ترین ارتفاع در آسمان قرار دارد چرا که در این زمان جهت محور قطب شمال سیاره ما که نسبت به سطح مداریش دارای انحراف است، در جهت خورشید قرار ندارد.انقلاب زمستانی امسال به وقت تهران در ساعت 14:42 دقیقه ظهر روز اول دی ماه رخ می دهد.از هنگام انقلاب زمستانی به بعد روزها بتدریج بلندتر می شوند.

شب یلدا یا شب چله از لحاظ نجومی اول زمستان و برابر با انقلاب زمستانی است. خورشید در حرکت سالیانه خود در اول زمستان در جنوبی ترین نقطه شرق طلوع کرده و در جنوبی ترین نقطه غرب غروب می کند و با کم شدن زاویه حرکتی خورشید در آسمان در این زمان ما شاهد بلندترین شب سال و کوتاه ترین روز سال هستیم چرا که مدار حرکت زمین با دایره البروج 23/5 درجه اختلاف دارد و در نقطه انقلاب زمستانی زمین به پایین ترین حد خود و بیشترین اختلاف با مدار دایره البروج می رسد که23/5 – درجه است.

آشنایی با جزیره ابوموسی

جزیره ابوموسی ، جنوبی‌‌ترین جزیره ایران در آبهای خلیج ‌فارس است. این جزیره در 222 کیلومتری بندرعباس و 75 کیلومتری بندر لنگه قرار دارد.جزیره ابوموسی یکی از 14 جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد.مساحت این جزیره در حدود ۲۵ کیلومتر مربع می‌باشد. جزیره ابوموسی در ۲۶ درجه خط عرض شمالی و در ۵۵ درجه خط طول شرقی واقع شده‌است.فاصله میان جزیره ابوموسی و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب تنها مسیر قابل کشتیرانی برای نفتکش‌های بزرگ است.جمعیت ابوموسی، بر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱٬۷۰۵ نفر بوده‌است.

جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرم‌ دارد. این جزیره فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت می‌گیرد و بیشتر مردم بومی محل به صید ماهی اشتغال دارند.آب‌وهوای جزیره در اواخر پاییز و اواسط بهار بسیار مطبوع و آرام است. فاصله زمانی اسکله نیروی دریایی بندرعباس تا جزیره ابوموسی به وسیله ناوچه‌های نیروی دریایی 9 تا 10 ساعت است.ناهمواری‌های خاک جزیره ابوموسی به سوی شمال افزایش می‌یابد و سرانجام به بلندترین نقطه جزیره به نام کوه حلوا که نزدیک به ۱۱۰ متر ارتفاع دارد می‌رسد.

این جزیره یکی از مراکز صدور نفت خام کشور است که با ظرفیتی قابل توجه فعالیت می‌کند. وسعت شهرستان ابوموسی ۶۸٫۸ کیلومتر مربع است که مشتمل بر جزایر ابوموسی ، جزیره تنب بزرگ ؛ تنب کوچک ؛سیری ، فرور بزرگ و فرور کوچک می‌باشد.تاسیسات موجود در این جزیره شامل اسکله و حوضچه برای پهلو گرفتن کشتی‌های ماهیگیری و نظامی، فرودگاه، کارخانه آب شیرین و سایر امکانات رفاهی از جمله مدرسه، مخابرات، سینما و تاسیسات سردخانه‌ای برای ساکنان است.آب سواحل جزیره ابوموسی یکی از زلال‌ترین و شفاف‌ترین آب‌های ساحلی بوده و دارای تنوع جانوری دریایی از جمله لاک‌پشت سبز دریایی، مارماهی، شاه‌میگو، کوسه و ماهیان رنگارنگ است.

اندکی تامل..


خبرگزاری های مختلف تصاویر زیادی از حواشی  دیدار  ایران و کره جنوبی گه سه شنبه پیش برگزار شد ؛ منتشر کردند که در این میان عکسی از خبرگزاری موج جالب توجه است ؛ تماشاگران کره ای پس از پایان بازی و قبل از ترک ورزشگاه؛ اقدام به جمع آوری زباله های به جا مانده از خود می کنند.

وافعا تماشاگران ما بعد از هر بازی مخصوصا وقتی تیمشان باخته باشد ؛ چه می کنند؟؟؟و چرا اینگونه رفتار می کنند؟؟؟

رامشیر از نگاه تصاویر ماهواره ایی(1)

رامشیر از نگاه تصاویر ماهواره ایی(1)

شهر رامشیر

سد شهدای رامشیر


منبع : google earth

مریخ نورد کنجکاوی

مریخ نورد «کنجکاوی » با صرف هزینه هنگفت 2.5 میلیارد دلاری ناسا  16 مرداد ماه  91 بر روی مریخ فرود آمد. طی دو سال آینده کنجکاوی از کوه های مریخ بالا می رود و از دهانه ها پایین می پرد، سنگها و نمونه خاکهای منطقه را جمع می کند تا نشانی برای وجود حیات ارگانیسمهای میکروسکوپی پیدا کند. این آخرین فصل از تلاشهای بلند مدت برای کشف این مسئله است که آیا در تاریخ اولیه مریخ حیاتی وجود داشته است یا خیر.

دشوارترین بخش ماموریت کنجکاوی فرود تلقی می شد، چرا که کنجکاوی حدود یک تن وزن دارد و مهندسان روش جدیدی برای پایین کشیدن آن و فرود روی سطح مریخ ابداع کردند. آخرین مریخ نوردهایی که روی این سیاره مریخ فرود آمدند " روح" و "فرصت" بودند که در کیسه هوا پیچیده شده بودند.کنجکاوی با سوخت هسته ای کار می کند، ابعاد یک خودرو کوچک را دارد و با ابزارهای علمی چون ایستگاه هواشناسی و دوربین مجهز است، این مریخ نورد همچنین یک بازوی رباتی مجهز به یک دریل الکتریکی است که می تواند نمونه سنگها را در آزمایشگاه شیمی خود مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد تا وجود حیات در ارگانیسمهای میکروسکوپی یا میزان تشعشع خطرناک این سیاره مشخص شود.ارسال این نتایج به ناسا می تواند به درک بهتر خطراتی که فضانوردان در سفر آینده به مریخ با آن رو به رو می شوند کمک کند.

اولین و جدید ترین تصاویر ارسالی کنجکاوی از مریخ